เรียนรู้เกี่ยวกับที่ดิน

ทีมงานที่นำโดย Dr.James R. Allan จาก University of Amsterdam ได้ใช้อัลกอริธึมภูมิสารสนเทศขั้นสูงในการจัดทำแผนที่พื้นที่ที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการอนุรักษ์พันธุ์สัตว์บกและระบบนิเวศทั่วโลก พวกเขายังใช้สถานการณ์การใช้ที่ดินที่ชัดเจนเชิงพื้นที่เพื่อวัดว่าที่ดินนี้มีความเสี่ยงจากกิจกรรมของมนุษย์มากน้อยเพียงใดภายในปี 2573 “การศึกษาของเราเป็นการประมาณการที่ดีที่สุดในปัจจุบันว่าเราต้องอนุรักษ์ที่ดินจำนวนเท่าใดเพื่อหยุดวิกฤตความหลากหลายทางชีวภาพ โดยพื้นฐานแล้วเป็นแผนอนุรักษ์สำหรับโลกใบนี้” เจมส์ อัลลัน หัวหน้าทีมวิจัยกล่าว "เราต้องดำเนินการอย่างรวดเร็ว แบบจำลองของเราแสดงให้เห็นว่ากว่า 1.3 ล้านกิโลเมตร2ของดินแดนสำคัญแห่งนี้ ซึ่งเป็นพื้นที่ที่ใหญ่กว่าแอฟริกาใต้ มีแนวโน้มที่จะมีที่อยู่อาศัยของพวกมันถูกแผ้วถางเพื่อให้มนุษย์ใช้ประโยชน์ได้ภายในปี 2573 ซึ่งจะทำลายล้างสัตว์ป่า" งานนี้มีนัยเชิงนโยบายที่สำคัญ เนื่องจากรัฐบาลกำลังเจรจากรอบความหลากหลายทางชีวภาพทั่วโลกหลังปี 2020 ภายใต้อนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ โดยมีเป้าหมายและเป้าหมายใหม่สำหรับความหลากหลายทางชีวภาพ ซึ่งหวังว่าจะมีผลบังคับใช้ในปลายปีนี้ สิ่งนี้จะกำหนดวาระการอนุรักษ์อย่างน้อยในทศวรรษหน้า และรัฐบาลจะต้องรายงานความคืบหน้ากับเป้าหมายเหล่านี้เป็นประจำ "กว่าทศวรรษที่แล้ว รัฐบาลตั้งเป้าหมายทั่วโลกเพื่ออนุรักษ์พื้นที่บนบกอย่างน้อย 17 เปอร์เซ็นต์ผ่านพื้นที่คุ้มครองและแนวทางตามพื้นที่อื่นๆ เพื่อปรับปรุงสถานะของความหลากหลายทางชีวภาพและระบบนิเวศ" ดร. เคนดัลล์ โจนส์ ผู้ร่วมเขียนหนังสือด้านการอนุรักษ์อธิบาย ผู้เชี่ยวชาญด้านการวางแผนของสมาคมอนุรักษ์สัตว์ป่า "อย่างไรก็ตาม ภายในปี 2563 เห็นได้ชัดว่านี่ไม่เพียงพอสำหรับการหยุดยั้งการลดลงของความหลากหลายทางชีวภาพและป้องกันวิกฤตความหลากหลายทางชีวภาพ" เป้าหมายสำคัญที่ได้รับการกล่าวถึงในปี 2030 คือประเทศต่างๆ ควรสงวน ที่ดิน ของตนไว้ 30% ผ่านพื้นที่คุ้มครองและแนวทางตามพื้นที่อื่นๆ โจนส์เสริม: "แม้ว่านี่จะเป็นก้าวที่ดีในทิศทางที่ถูกต้อง แต่การศึกษาของเราชี้ให้เห็นว่าเป้าหมายและนโยบายที่ทะเยอทะยานมากขึ้นเพื่อรักษาความสมบูรณ์ของระบบนิเวศให้เกินกว่าเป้าหมาย 30% นี้เป็นสิ่งสำคัญ หากประเทศต่าง ๆ จริงจังกับการปกป้องความหลากหลายทางชีวภาพและบริการของระบบนิเวศที่เป็นรากฐานของสิ่งมีชีวิต โลก พวกเขาจำเป็นต้องเพิ่มความพยายามในการอนุรักษ์ทันที ไม่เพียงแต่ในขอบเขตและความรุนแรงเท่านั้น แต่ยังรวมถึงประสิทธิผลด้วย" ผู้เขียนกล่าวว่าการศึกษานี้ให้ข้อมูลที่จำเป็นสำหรับการวางแผนการอนุรักษ์และพัฒนา และสามารถช่วยชี้แนะวาระการอนุรักษ์ระดับชาติและระดับโลกในอนาคต พวกเขายังเน้นย้ำว่าที่ดินที่ระบุทั้งหมดไม่ควรกำหนดให้เป็นพื้นที่คุ้มครอง แต่ควรจัดการผ่านกลยุทธ์ที่หลากหลายสำหรับการอนุรักษ์สายพันธุ์และระบบนิเวศ รวมถึงมาตรการอนุรักษ์ตามพื้นที่ที่มีประสิทธิภาพอื่นๆ และนโยบายการใช้ที่ดินอย่างยั่งยืนที่มีประสิทธิผลเมื่อ เหมาะสม. ดร. อัลลันกล่าวว่า "การดำเนินการอนุรักษ์ที่ส่งเสริมความเป็นอิสระและการตัดสินใจด้วยตนเองของผู้คนที่อาศัยอยู่บนผืนดินนี้ ขณะที่ยังคงรักษาความสมบูรณ์ของระบบนิเวศไว้ได้นั้นเป็นสิ่งสำคัญ" ดร. อัลลันกล่าว "เรามีเครื่องมือในการอนุรักษ์ที่มีประสิทธิภาพมากมาย ตั้งแต่การให้อำนาจแก่ชนพื้นเมืองในการจัดการสภาพแวดล้อมทางธรรมชาติของพวกเขา ไปจนถึงนโยบายที่จำกัดการตัดไม้ทำลายป่าหรือให้ทางเลือกในการดำรงชีวิตที่ยั่งยืน และพื้นที่คุ้มครอง"