คลื่นพายุ

นั่นเป็นเหตุผลที่นักวิจัยได้พัฒนาวิธีการใหม่ซึ่งมีรายละเอียดอยู่ในการศึกษาที่ตีพิมพ์เมื่อเร็วๆ นี้ในNatureเพื่อระบุว่าเหตุการณ์รุนแรงเช่นน้ำท่วม 100 ปีมีแนวโน้มที่จะเกิดขึ้นที่ใด ความน่าจะเป็นของเหตุการณ์สุดขั้วดังกล่าวจะเปลี่ยนแปลงไปตามเวลาหรือไม่และเพราะเหตุใด นี่เป็นข้อมูลสำคัญที่เมืองต่างๆ สามารถใช้เพื่อช่วยวางทรัพยากรในการป้องกันน้ำท่วม เช่น กำแพงกั้นน้ำทะเลที่ใหญ่ขึ้นหรือสถานีสูบน้ำที่ใหญ่ขึ้น ซึ่งมีความจำเป็นมากที่สุด Thomas Wahl ผู้ร่วมวิจัยและผู้ช่วยศาสตราจารย์ภาควิชาวิศวกรรมโยธา สิ่งแวดล้อมและการก่อสร้างของ UCF กล่าวว่า "เราไม่ต้องการออกแบบมากเกินไปและเสียเงินเพื่อสร้างสิ่งที่ใหญ่เกินความจำเป็น ซึ่งมีราคาแพงมาก" และเป็นสมาชิกของ UCF's National Center for Integrated Coastal Research "ในทางกลับกัน เราไม่ต้องการสร้างสิ่งที่เล็กเกินไปที่จะค้นพบว่า 20 ปีข้างหน้าเราประเมินการออกแบบต่ำเกินไป และตอนนี้เราต้องจ่ายเงินมากขึ้นเพื่อปรับโครงสร้างพื้นฐานของเราเพิ่มเติม" เขากล่าว การศึกษาใหม่วิเคราะห์แนวโน้มของคลื่นพายุซัดฝั่งในช่วงเกือบ 60 ปีที่ผ่านมา และแสดงให้เห็นว่า นอกจากระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นแล้ว การเปลี่ยนแปลงของคลื่นพายุซัดฝั่งยังส่งผลต่อขนาดของเหตุการณ์น้ำท่วมรุนแรงตามชายฝั่งของยุโรปอีกด้วย อย่างไรก็ตาม ในขณะที่บางแห่งเห็นเหตุการณ์น้ำท่วมรุนแรงเพิ่มขึ้นเนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของคลื่นพายุซัดฝั่ง แต่บางแห่งก็ลดลง จากการศึกษาพบว่า ชายฝั่งทางตอนเหนือของสกอตแลนด์มีแนวโน้มที่จะเกิดน้ำท่วมรุนแรงมากขึ้น ในขณะที่ชายฝั่งของสเปน ฝรั่งเศส เบลเยียม เนเธอร์แลนด์ เยอรมนี และเดนมาร์ก มีแนวโน้มลดลง "สิ่งที่เคยเป็นเหตุการณ์ 50 ปี ตอนนี้กลายเป็นเหตุการณ์ 30 ปีในบางพื้นที่" Wahl กล่าว "ดังนั้นจึงมีความเป็นไปได้เพิ่มขึ้นเกือบ 40% ที่เหตุการณ์รุนแรงบางอย่างอาจเกิดขึ้นได้" “แต่ในพื้นที่อื่น เหตุการณ์ที่เคยเป็นเหตุการณ์ 50 ปีที่มีโอกาสเกิดขึ้น 2% ในปีที่กำหนดในทศวรรษที่ 1960 ตอนนี้เข้าใกล้เหตุการณ์ 100 ปีที่มีโอกาสเกิดขึ้นเพียง 1% เท่านั้น” เขากล่าว . "การเปลี่ยนแปลงเหล่านี้เกิดขึ้นจากการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล ดังนั้น ในขณะที่บางแห่งเห็นผลแบบทบต้นจากระดับน้ำทะเลที่สูงขึ้นและคลื่นพายุซัดฝั่งที่เพิ่มขึ้น ทั้งสองสิ่งนี้จะหักล้างกันเองในที่อื่น" สำหรับการศึกษานี้ นักวิจัยได้รวมข้อมูลมาตรวัดระดับน้ำขึ้นน้ำลงในอดีต ซึ่งมีอายุระหว่างปี 1960 ถึง 2018 จาก 79 แห่งทั่วชายฝั่งยุโรป มาเป็นแนวทางใหม่ทางสถิติที่พวกเขาพัฒนาขึ้น วิธีการใช้ประโยชน์จากการพึ่งพาเชิงพื้นที่ในเหตุการณ์ที่รุนแรงเพื่อแยกการเปลี่ยนแปลงขนาด คลื่นพายุ ขนาดใหญ่ในช่วงเวลาหนึ่งออกจากข้อผิดพลาดในการสังเกตและเสียงรบกวนขนาดเล็ก สิ่งนี้ทำให้พวกเขาสามารถชดเชยตัวอย่างที่มีขนาดเล็กและมีเสียงดังตามแบบฉบับของข้อมูลมาตรวัดน้ำขึ้นน้ำลงได้ ฟรานซิสโก เมียร์ คาลาฟาต ผู้เขียนนำการศึกษาและนักวิทยาศาสตร์อาวุโสของศูนย์สมุทรศาสตร์แห่งชาติในลิเวอร์พูล สหราชอาณาจักรกล่าว Calafat กล่าวว่า "แนวทางใหม่ของเราช่วยให้เราได้รับค่าประมาณการเปลี่ยนแปลงของระดับน้ำทะเลที่รุนแรงขึ้นมากและมีความไม่แน่นอนน้อยกว่าวิธีเดิม" Calafat กล่าว และการรวมแบบจำลองสภาพภูมิอากาศเข้ากับแบบจำลองคลื่นพายุซัดฝั่งที่ขับเคลื่อนด้วยข้อมูลที่พัฒนาโดยนักศึกษาปริญญาเอกและผู้ร่วมวิจัย Michael Getachew Tadesse ที่ UCF นักวิจัยสามารถระบุได้ว่าการเปลี่ยนแปลงของคลื่นพายุเกิดจากความแปรปรวนของสภาพอากาศภายในหรือสาเหตุที่เกิดจากมนุษย์ . ตัวอย่างเช่น ข้อมูลการศึกษาระบุว่าการเปลี่ยนแปลงที่เกิดจากมนุษย์ เช่น การปล่อยก๊าซเรือนกระจกที่เพิ่มขึ้น เพิ่มความน่าจะเป็นที่คลื่นพายุที่เกิดจากพายุไซโคลนเซเวอร์ในยุโรปในปี 2556 จะเกิดขึ้นประมาณ 20% "การศึกษาของเราพบว่าการเปลี่ยนแปลงของพายุทั่วยุโรปตั้งแต่ปี 2503 ได้เปลี่ยนแปลงแนวโน้มของเหตุการณ์ระดับน้ำทะเลที่รุนแรง เช่นเดียวกับการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล และการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศที่เกิดจากฝีมือมนุษย์ก็เป็นส่วนหนึ่งที่ต้องตำหนิ" คาลาฟัตกล่าว "นี่เป็นผลลัพธ์ที่น่าแปลกใจ เพราะก่อนที่จะมีรายงานของเรา มุมมองทั่วไปคือการเปลี่ยนแปลงในแนวโน้มของเหตุการณ์ระดับน้ำทะเลที่รุนแรงมีสาเหตุหลักมาจากการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเล โดยแทบไม่มีส่วนสนับสนุนจากการเปลี่ยนแปลงกิจกรรมของพายุ" เหตุผลส่วนหนึ่งคือบทบาทของคลื่นพายุซัดฝั่งนั้นไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะคลี่คลายจนกว่าจะมีการศึกษานี้ Wahl กล่าว “เรามีเหตุการณ์ที่ระดับน้ำทะเลรุนแรง ซึ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น และเรารู้เรื่องนี้มาระยะหนึ่งแล้ว” วาห์ลกล่าว "และเรารู้ว่าการเพิ่มขึ้นของระดับน้ำทะเลเป็นปัจจัยสำคัญที่ทำให้ระดับน้ำทะเลสูงขึ้นอย่างสุดขั้ว เพราะเพียงแค่ระดับน้ำฐานก็สูงขึ้นแล้ว พายุอย่างแซนดี้ในปี 2555 คงไม่เป็นเรื่องใหญ่ในปี 2463" "แต่มีคำถามเปิดอยู่เสมอว่ากิจกรรมของคลื่นพายุจะเปลี่ยนแปลงและนำไปสู่พายุคลื่นที่รุนแรงขึ้นหรือบ่อยขึ้นหรือไม่" เขาพูดว่า. แม้ว่าการศึกษาจะวิเคราะห์แนวชายฝั่งในยุโรป นักวิจัยมีแผนที่จะพัฒนาและใช้วิธีต่อไปเพื่อตรวจสอบความเสี่ยงจากน้ำท่วมรุนแรงในสหรัฐอเมริกาและส่วนอื่นๆ ของโลก “เป็นเรื่องน่าสนใจมากที่จะเห็นว่าการประมาณการที่ดีขึ้นและแม่นยำยิ่งขึ้นทำให้เราเห็นภาพที่ชัดเจนขึ้นว่าในอดีตสามารถบอกอะไรเราได้บ้างเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงของคลื่นพายุซัดฝั่งที่อาจเกิดขึ้นแล้วตามชายฝั่งของสหรัฐฯ” เขากล่าว งานวิจัยนี้ขยายขอบเขตการวิจัยของ Wahl ไปสู่การเปลี่ยนแปลงชายฝั่ง รวมถึงการตรวจสอบน้ำท่วมที่ก่อความรำคาญ และทำความเข้าใจคลื่นพายุซัดฝั่งและปัจจัยที่เกี่ยวข้องให้ดีขึ้น เช่น ความแปรปรวนของสภาพอากาศในวงกว้าง การศึกษายังรวมถึงผู้ร่วมเขียน Sarah N. Sparrow ผู้ประสานงานโครงการ Climateprediction.netที่ University of Oxford e-Research Centre