ในการแพร่กระจาย เซลล์มะเร็งจำเป็นต้องแยกตัวออกจากเนื้องอกหลัก เดินทางไปยังส่วนอื่นของร่างกายและเริ่มเติบโตที่นั่น

ดร. เจเรมี คาร์ลตัน ซึ่งห้องปฏิบัติการของเขาสนใจที่จะทำความเข้าใจเกี่ยวกับพลวัตของโครงสร้างที่จับกับเยื่อหุ้มเซลล์ภายในเซลล์ กล่าวว่า "ซองจดหมายนิวเคลียสถูกผูกไว้กับนิวเคลียสที่อยู่ด้านล่าง ผิวหนัง และการตรวจสอบของเราแสดงให้เห็นว่าโปรตีน LAP1 คลายการผูกมัดนี้ ทำให้ซองจดหมายนิวเคลียสโป่งออกและก่อตัวเป็นก้อนที่ทำให้นิวเคลียสมีของเหลวมากขึ้น เป็นผลให้เซลล์มะเร็งสามารถบีบผ่านได้ ช่องว่างที่ปกติจะหยุดพวกเขา " เมื่อทีมสกัดกั้นการผลิตโปรตีน LAP1 ในเซลล์ที่ก้าวร้าวและท้าทายให้พวกมันเคลื่อนที่ผ่านรูพรุนอีกครั้งในการทดลองในห้องปฏิบัติการ พวกเขาพบว่าเซลล์ไม่สามารถสร้างเปลือกหุ้มนิวเคลียสได้น้อยกว่าและไม่สามารถบีบผ่านช่องว่างเหล่านี้ได้