ความเห็นของนักประสาทวิทยาศาสตร์เกี่ยวกับความสำเร็จของการศึกษาสเต็มเซลล์ในการช่วยเหลือไพรเมตด้วยโรคพาร์กินสัน

Paul R. Sanberg, DSc, PhD, ศาสตราจารย์กิตติคุณด้านศัลยกรรมประสาทและผู้อำนวยการศูนย์อายุรกรรมและการซ่อมแซมสมองที่ USF Health เขียนคำอธิบาย “เซลล์ต้นกำเนิดประสาทสำหรับโรคพาร์กินสัน: เพื่อปกป้องและซ่อมแซม” เผยแพร่เมื่อวันที่ 9 กรกฎาคมในฉบับพิมพ์ครั้งแรก อาหารสุขภาพ ฉบับออนไลน์ของวารสาร Proceedings of the National Academy of Sciences ความเห็นของผู้เชี่ยวชาญเป็นส่วนหนึ่งของการศึกษาที่จัดทำโดย Gene Redmond และเพื่อนร่วมงานที่ Yale and Harvard Universities และ Burnham Institute การศึกษาที่ได้รับทุนสนับสนุนจาก NIH นั้นแสดงให้เห็นว่าเซลล์ต้นกำเนิดจำนวนน้อยเท่านั้นที่เปลี่ยนเป็นเซลล์ที่ผลิตสารโดปามีน ซึ่งไม่เพียงพอที่จะปรับปรุงการทำงานของไพรเมตโดยแทนที่เซลล์ประสาทที่ขาดหายไป สเต็มเซลล์บางส่วนกลายเป็นแอสโทรไซต์ ซึ่งเป็นเซลล์สมองที่สนับสนุนซึ่งผลิตสารเคมีหล่อเลี้ยงเซลล์ประสาท นักวิจัยยังระบุในสมองของผู้รับไพรเมตว่ามีเซลล์ประสาทที่ผลิตโดปามีนจำนวนมากซึ่งไม่ได้มาจากเซลล์ต้นกำเนิด ผลการวิจัยชี้ให้เห็นว่าสเต็มเซลล์อาจกระตุ้นกลไกการซ่อมแซมตัวเองของสมองโดยการสูบฉีดโมเลกุลที่กระตุ้นการอยู่รอดของเส้นประสาทและการพัฒนาหลอดเลือด และลดความเสื่อมของระบบประสาท “พวกเราที่ศูนย์เพื่อการชราภาพและการซ่อมแซมสมองของ USF Health ได้โต้เถียงกันมาระยะหนึ่งแล้วว่าสเต็มเซลล์มีความสำคัญต่อการซ่อมแซมสมอง เนื่องจากพวกมันให้ปัจจัยการเจริญเติบโต และเพราะมันส่งสัญญาณไปยังสมองเพื่อช่วยในการซ่อมแซมตัวเอง” ดร. ซานเบิร์กกล่าวว่า “การศึกษาในไพรเมตนี้แสดงผลแบบเดียวกัน นั่นคือสเต็มเซลล์อยู่ที่นั่นเพื่อทำหน้าที่เป็นตัวอำนวยความสะดวกในการซ่อมแซม เทียบกับสมมติฐานดั้งเดิมที่ว่าสเต็มเซลล์ถูกปลูกถ่ายเพื่อทดแทนเซลล์ที่บาดเจ็บเท่านั้น” ดร. พอล ซานเบิร์ก ผู้อำนวยการศูนย์ผู้สูงอายุและการซ่อมแซมสมองของ USF Health ถ่ายภาพเมื่อต้นปีนี้ระหว่างการเยือนของชาร์ลี คริส ผู้ว่าการรัฐฟลอริด ดร. ซานเบิร์กกล่าวว่าการศึกษามีความเกี่ยวข้องกับผู้ชมทุกคน “นี่เป็นหนึ่งในการศึกษาชิ้นแรกๆ ที่ศึกษาสเต็มเซลล์ในไพรเมตที่เป็นโรคพาร์กินสัน นี่เป็นขั้นตอนแรกในการแปลงานวิจัยนั้น” เขากล่าว “เราได้ยินเกี่ยวกับแหล่งที่มาใหม่ๆ ของสเต็มเซลล์ทุกเดือน แต่วิธีที่เรานำเซลล์เหล่านั้นมารักษาโรคนั้นถือเป็นงานแปลจำนวนมาก นี่เป็นหนึ่งในการศึกษาชิ้นแรกที่เริ่มกระบวนการนั้น โดยพิจารณาจากไพรเมตก่อนที่จะไปหาคนที่เป็นโรคพาร์กินสัน”