ยีนจากแบคทีเรียโบราณช่วยให้เห็บแพร่เชื้อ Lyme ได้

สาเหตุหนึ่งที่เห็บแพร่เชื้อ Lyme นั้นกลับไปสู่เหตุการณ์วิวัฒนาการที่ไม่เหมือนใคร นักวิจัยที่รายงานในวารสารCellเมื่อวันที่ 10 ธันวาคม ได้ค้นพบว่าเอนไซม์ต้านแบคทีเรียในเห็บ Dae2 ปกป้องพวกมันจากแบคทีเรียที่พบบนผิวหนังของมนุษย์ ในขณะที่ยังช่วยให้พวกมันสามารถกักเก็บ Borrelia burgdorferi ซึ่งเป็นแบคทีเรียที่ก่อให้เกิดโรค Lyme ได้ เห็บได้รับยีนสำหรับเอนไซม์นี้เมื่อ 40 ล้านปีก่อนจากแบคทีเรียโบราณที่ไม่รู้จักสายพันธุ์ผ่านการถ่ายโอนยีนในแนวนอน "แบคทีเรียแลกเปลี่ยน DNA ซึ่งกันและกันตลอดเวลา แต่สิ่งที่น่าทึ่งคือเมื่อ 40 ล้านปีก่อน ยีนในแบคทีเรียได้กระโดดข้ามอาณาจักรต่างๆ จนกลายเป็นเห็บ" Seemay Chou ผู้เขียนอาวุโส ศาสตราจารย์ด้านชีวเคมีแห่งมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ซานฟรานซิสโก กล่าว . "เห็บสามารถขโมยหน้าหนึ่งออกจาก playbook ของแบคทีเรียได้อย่างมีประสิทธิภาพโดยเปลี่ยนคลังแสงเพื่อใช้ต่อสู้กับพวกมัน" หมัด

ความสัมพันธ์ระหว่างเห็บกับแบคทีเรีย Lyme คือตัวอย่างของการอยู่ร่วมกันซึ่งสองสปีชีส์อยู่ร่วมกันอย่างกลมกลืน และบ่อยครั้งที่สิ่งมีชีวิตชนิดหนึ่งได้รับประโยชน์จากอีกสิ่งหนึ่งโดยไม่ทำอันตรายต่อมัน แต่ทีมของ Chou พบว่าเห็บมีความสัมพันธ์ที่เป็นปฏิปักษ์กับแบคทีเรียที่พบบนผิวหนังมนุษย์มากกว่า และเห็บใช้ Dae2 ซึ่งเป็นเอนไซม์ที่ขโมยมาจากแบคทีเรียโบราณ เป็นตัวป้องกันเพื่อให้พวกมันปลอดภัย เนื่องจากเห็บได้รับการปกป้องอย่างดีจากแบคทีเรียบนผิวหนังของมนุษย์ พวกมันจึงสามารถแพร่โรคลายม์ไปได้กว้างไกล อย่างไรก็ตามหากไม่มี Dae2 ระบบทั้งหมดก็พังทลาย "เมื่อเราปิดกั้นเอนไซม์ เราพบว่าเห็บกำลังจะตายจากแบคทีเรียเหล่านี้จริงๆ" โจวกล่าวว่า "คำว่า 'เชื้อโรค' ใช้ในภาษาของเราเพื่ออธิบายแบคทีเรียว่า 'ไม่ดี' ซึ่งตรงข้ามกับ 'ดี' แต่ในความเป็นจริง 'เชื้อโรค' หมายถึงบริบทที่เฉพาะเจาะจงมากกว่าในเอกลักษณ์ที่แท้จริง"